ÊTRE FEMME ET L’AFFIRMER REQUIERT DU COURAGE ORGANISONS LA RÉSISTANCE !
Kasım 25, 2016 de ANASAYFA . tarafından
C’est un 25 Novembre 1960… Les sœurs Mirabal, Patria, Minerva et Maria, les pionnières du mouvement Clandestina, qui luttèrent contre le régime fasciste de Trujillo à la République Dominicaine, ont été assassinées ce jour-là. Elles étaient conscientes que lors de cette lutte juste elles risquaient leurs vies. Elles nous ont laissé leur lumière, la tradition de leur combat et contre toute attente, les « papillons » Mirabal sont toujours commémorées malgré leurs courtes vies.
Nous accueillons la 57ème année de ce sinistre jour du 25 Novembre ; lors de ces 57 dernières années, la condition des femmes n’a pas changé de manière significative. Bien que l’on ait gagné quelques droits grâce à la lutte, nous constatons que la perception sociale de la condition féminine n’a pas changé et nous vivons cette réalité dans la maison, dans la rue, sur le lieu de travail, au sein des établissements scolaires, à l’usine, bref dans tous les domaines de la vie. Étant donné que l’origine du problème remonte jusqu’à l’invention de la propriété privée et de la société de classes, la violence physique, sexuelle, psychologique et économique faite aux femmes perdurera tant que ce système continuera d’exister. L’histoire millénaire de l’humanité en est une parfaite exemple.
La violence qui vise les femmes est nourrie par le capitalisme, couvée par le militarisme et intériorisée par la religion, les traditions et les droits coutumiers ; elle prend diverses formes et appellations selon les régions du monde et les sociétés qui y vivent et elle est constamment reproduite partout à travers le monde.
Nous autres, connaissons cette violence instrumentalisée au Moyen-Orient par le Daesh, qui l’utilise comme une arme de guerre comme cela a été le cas, lors des enlèvements et viols dont ont été victimes les femmes yézidies et kurdes ou, dans les « marchés d’esclave » que ces bandes de barbares ont introduits dans les régions sous leur contrôle. Par ailleurs, nous avons vu cette violence en Iran, en la personne de Zeinab Sekaanvand, condamnée à la peine capitale en guise d’exemple d’intimidation à toutes les iraniennes. Rappelons-nous que les individus LGBTI dont l’orientation sexuelle n’est même pas prise en considération, sont victimes de violences, de viols et même, comme en la personne de Hande Kader, sont horriblement assassinés. Cette violence se montre également tout au long du processus de répression mise en œuvre par la main de l’AKP au nom de l’État fasciste turc, sous prétexte de lutte contre les putschistes et au fait, à l’endroit de tous les opposants, avec les dispositifs de l’état d’urgence et à coup de décrets, visant avec en tête les Kurdes et ses représentants élus, les milieux d’intellectuels démocrates, écrivains, universitaires, travailleurs du service public, la presse, les médias, les journalistes, les mairies volées à leurs électeurs et administrées par les liquidateurs judiciaires du pouvoir. L’État pratique une violence décuplée lorsqu’il s’agit de femmes qui le combattent : les corps des guérilleros femmes tombées au combat sont exhibés nus, torturés, les détenues sont victimes de viol dans les prisons. Nous avons aussi vu l’État arrêter Gulten Kisanak, co-maire élue de grande métropole ou encore, fermer par décret la première agence fondée et gérée par les femmes, Agence Jin ; nous connaissons cette mentalité réactionnaire qui s’adosse aux discours du pouvoir et qui donne en pleine rue des coups de pied aux femmes non voilées.
Tandis que les violences faites aux femmes s’accroît de jour en jour à travers le monde, celles-ci ripostent en organisant la résistance et les luttes. En Pologne, les femmes ont réussi à faire reculer l’État qui s’apprêtait à interdire l’IVG, un droit fondamental sur leur propre corps, en organisant ‘la grève des femmes’. En Argentine aussi, ce sont les femmes qui se sont mobilisées lors des Journées internationales de rencontres féminines et qui ont réussi à faire incliner la terreur de l’État et la violence policière. D’un autre côté, l’hypocrisie concernant la question féminine de l’UE ne peut plus se dissimuler derrière le masque « des Droits humains, de la démocratie, de l’égalité et de la liberté » lorsque l’on constate les politiques des femmes des pays européens. Les exemples pullulent : le cas de Banu Buyukavci et celui de Gulaferit Unsal, des révolutionnaires détenues dans les prisons européennes, de manière arbitraire et contre toute règle judiciaire. Par ailleurs, nous avons également constaté cette hypocrisie, lors des harcèlements, viols et enlèvements dont ont été victimes les femmes réfugiées aux camps de rétention dans les pays européens, sans oublier les mineurs, arrachés à leurs familles, enlevés et victimes d’abus sexuels. La revendication des femmes « à travail égal, salaire égal » garde son actualité à travers les pays européens.
Nous sommes dans une période où les violences faites aux femmes se sont accrues sensiblement, en raison des attaques du système capiatliste-impéraliste et de ses guerres et destructions en œuvre dans toutes les régions du monde. Or, nous ne sommes ni condamnées, ni sans espoir. Nous sommes sûres que nous allons fonder un monde nouveau de nos propres mains, sans oppresseurs, ni opprimés, sans exploitation et sans violence, avec la tradition de résistance et les luttes internationales, qui nous ont été léguées par les sœurs Mirabal. Nous souhaitons insister une fois encore sur le fait qu’affirmer que tu es une femme requiert du courage et tu peux retrouver ton courage dans l’organisation de la résistance. Nous les femmes, sommes courageuses ! Nous nous battons avec courage, résistons et organisons le combat… Nous savons également qu’à présent et plus que jamais nous avons besoin de serrer les rangs, de nous tenir fermement par les mains, les unes avec les autres et d’étendre la solidarité féminine ! Ensemble, nous devons sortir dans les rues pour la lutte !
Nous, le Mouvement démocratique des femmes en Europe, appelons toutes nos membres et celles et ceux, progressistes, démocrates, à reprendre le pavé, à manifester et à participer à toutes les actions que l’on organisera à l’occasion de la Journée internationale de lutte contre les violences faites aux femmes, le 25 Novembre.
Notre force de travail, notre corps et notre identité n’appartiennent qu’à nous !
Arrêtez l’exploitation sexuelle ! Arrêtez l’exploitation capitaliste !
Liberté pour les Nations opprimées !
Vive notre lutte !
Jin-Jiyan-Azadi!
Mouvement Démocratique des Femmes en Europe
Novembre 2016



















Asya
Avrupa
Ortadoğu
Afrika
Latin Amerika




























Alanda ADHK adına yapılan konuşmada, konuşmasına uluslararası işçi sınıfının, kapitalizmin ücretli kölelik düzenine, bunu tanzim eden vahşi yasalarına karşı, her ülkenin özgünlüğünden doğan mücadeleler içinde girmekte olduğunu, enternasyonal proletaryanın tarihte yarattığı şanlı kavga günlerinin, yeni koşulların belirlediği yeni deneyimlerle güncellenmekte olduğunu vurgulayarak başlayan konuşmacı, “Geçtiğimiz aylarda en son Fransa’da çalışma bakanının adıyla anılan “El Khomri” yasalarına karşı, işçi sınıfı ve yoldaşlarının sokakları tutuşturan öfkesi en taze örnek olarak hafızamızdaki yerini koruyor. Kapitalizm, yarattığı sömürü düzeninde hiçbir toplumsal sorunu çözebilecek yetenekte olmadığını, her günün yeni pratik sonuçları üzerinden göstermekte, emperyalist talan ve saldırganlıkla ötelemeye çalışmakta ancak başarılı olamamaktadır.”, “Bu temel gerçekleri 1 Mayıs’ın emperyalizmi yargılayan kahraman duruşu ve cesaretiyle bir kez daha hatırlatıp, dünya gericiliğine karşı her alanda direnen halkları yoldaşça duygularımızla selamlıyor, Mutlaka Kazanacağız diyoruz.” vurgusuyla konuşmasını bitirdi. Miting folklor gösterisi, çekilen halaylar ve atılan sloganların ardından sonlandırıldı.
Uluslararası ișçi sınıfı ve emekçilerinin birlik, dayanışma ve mücadele günü olan 1 Mayıs, Avusturya’nın İnnsbruck kentinde tüm demokratik kitle örgütlerinin, Avusturyalı kurumların ve alevi derneklerinin ortak katılımıyla coşkulu bir biçimde kutlandı.
Yürüyüşte emperyalist savaşların kitleleri yüz yüze bıraktığı sonuçları, göç yollarındaki ölümler ve kadına yönelik şiddetin teşhirine dönük dövizler taşıyarak bu yönde açıklamalar yapan İDHF tarafından, ADHK’nın çıkartmış olduğu değişik dillere çevrilen bildirisi dağıtıldı.
Enternasyonal proletaryanın birlik, dayanışma ve mücadele günü olan 1 Mayıs bu yıl Wuppertal’da yapılan yürüyüş ve mitingle karşılandı. Saat 11:00’de Unterbarmen garından başlayıp şehir merkezindeki miting alanı olan Laurentiusplatz’a kadar devam yürüyüşe, DGB, Ver-di, MLPD, Courage, Die Linke, ADHK, ATİK, Bir-Kar, DİDF gibi işçi ve emekçi sendikaları ile devrimci-demokrat birçok kurum katıldı.
Stuttgart’ta 1 Mayıs yağmura rağmen kitlesel ve coşkulu bir şekilde kutlandı. ADHK kitlesi ve bileşenlerinin de hazır bulunduğu demokratik kurum ve partilerin kitlesinin de içinde olduğu kitle sabahın erken saatlerinde yürüyüş başlangıç noktasında toplandı. Saat 10’da başlayan yürüyüş sloganlar eşliğinde şehir merkezine kadar devam etti. Daha sonra Demokratik Güç Birliği-Stuttgart tarafından alternatif bir Mayıs kutlaması gerçekleştirildi.
doldurdu. Kurumumuz ADHK ve ADHF/ Köln, SYM, ADKH Filama ve bayraklarıyla sol sosyalist kurumumların oluşturmuş olduğu alternatif 1 Mayıs kordejinde yerini aldı. Miting alanında yapılan konuşmalarla 1 Mayıs köln kutlaması son buldu.
Enternasyonal proletaryanın birlik, mücadele ve dayanışma günü Duisburg’da kitlesel katılım ile kutlandı. ADHK, ADKH, ve SYM bayarak ve pankratlarıyla yürüyüşte yerini aldı. Yürüyüşte, ATİK, AveG-Kon, Naw-Dem, MLPD, Haziran, vb. siyasi parti ve kitle örgütleri katılım sağladı. Yürüyüş boyunca Kahrolsun Faşizm, Yaşasın Mücadelemiz, 1 Mayıs Kızıldır Kızıl Kalacak, Yaşasın Enternasyonal Dayanışma sloganları atılarak miting alanıda 1 Mayıs kutlaması sonuçlandı.
yürüyüş, Trafalgar meydanına kadar sürdü.
İşçi sınıfının uluslar arası birlik, dayanışma ve mücadele günü 1 Mayıs Frankfurt’ta coşkulu geçti. Sendikalar ve çeşitli kitle örgütlerinin çağrısıyla Frankfurt Güntersburgpark toplanma alanında bir araya gelen çeşitli Miletlere mensup işçiler,emekçiler,devrimciler buradan 9.30’da yürüyüşe geçti. ADHK ve bileşen örgütleri, ADKK, SYM ‘ Almanca ‘’Başka Bir Dünya Mümkündür’ pankartı arkasında kortejini oluşturarak yürüdüğü yürüyüş boyunca 1 Mayıs’a vurgu yapan ve emperyalist – kapitalist sistemi teşhir eden sloganlar atıldı,konuşmalar yapıldı. Havanın yağmurlu olmasına rağmen katılımın önceki yıllara göre daha fazla olduğu gözlenen 1 Mayıs yürüyüşü tarihi Römer meydanında miting biçiminde devam etti. Mitingden sonra İnternationlales Zentrum’un organize ettiği alternatif enternasyonal 1 mayıs sokak şenliği için derneğin önüne geçildi. Burada Gece saat 10.30 kadar devam eden etkinlik boyunca ,1 mayısın devrimci özüne uygun konuşmaların yanı sıra, kentsel dönüşüm ve artan ev kiralarına ilişkinde konuşmalar yapıldı. Yine Meksika, Brezilya ve Türkiye üzerine workshoplar yapıldı. Türkiye’de yapılan referandum üzerine workshop ilgiyle ve yoğun tartışmalı geçti. Etkinlik gün boyu süren yağmura rağmen ilgiyle 10.30 kadar devam etti.
Köklerimiz olan Türkiye-Kuzey Kürdistan’da yaşanan saldırılar da bu emperyal politikalardan bağımsız değildir. Katliamcı ve soykırımcı geleneğini Osmanlı’dan devralan ırkçı, tekçi faşist TC devleti, bugün en basit ve en ufak demokratik hakları bile askıya alıp başta Kürt Ulusu olmak üzere tüm toplumsal güçlere ve dinamiklere karşı topyekün bir saldırıya geçmiş durumda. Deyim yerindeyse kendinden olmayan ve kendisine karşı olan tüm kesimlere yönelik bir sürek avı başlatmıştır. Özellikle 7 Haziran seçimleri süreciyle başlatılan ve 15 Temmuz sözde darbe girişimi sonrası fütursuzca arttırılan saldırılar, uygulamaya koydukları OHAL ve KHK’larla birlikte başta Kürtler olmak üzere devrimci, sosyalist ve ilericilere saldırıların artması, insanların sokak ortasında katledilmesi, Alevi mahallelere saldırılması, eğitim emekçilerinin görevlerinden alınması, devrimci tutsaklara uygulanan baskı, aydın yazar gazetecilerin tutuklanması, halk tarafından seçilmiş belediye başkanlarının tutuklanması ve yerlerine kayyumların atanması, yine halk tarafından seçilen milletvekillerinin tutuklanması, demokratik dernek ve kurumların kapatılması ülkemizde var olan faşizmin geldiği boyutu göstermektedir. Son olarak tek adam diktasının hayata geçirilmesi için anayasanın 18 maddesinin değiştirilerek kurulduğu günden günümüze devam eden saldırı, katliam ve ölümleri yani özcesi var olan açık faşizmi meşrulaştırılarak yollarına devam etmekteler.
Ama nafile bundan önce bu saldırılara karşı nasıl direnip mücadele ettiysek bugün de yaşanan baskı, zulüm ve ölümlere karşı direnerek ve mücadele ederek insanca bir yaşam için mücadeleyi yükselteceğiz. Bunun bilinciyle bulunduğumuz her alanda yaşanan bu baskı, zulüm ve ölümlere karşı mücadele alanlarında olacak ve bu köhne düzen yıkılana kadar mücadele edeceğiz. Bu bilinçle hakları ve gelecekleri için direnen başta eğitim emekçileri olmak üzere tüm ezilen halkların haklı ve meşru direnişlerini selamlıyoruz’’ İfadelerine yer verildi.



